Wordt het niet eens tijd dat al die gefrustreerde papa's die door hun eigen echtscheidingsperikelen niet echt helder zien, stoppen met hier op dit forum te gooien met zulke 'adviezen'???
De dame in kwestie hier schrijft wel degelijk dat ze een heel soepele regeling wil uitwerken zodat de papa zijn kind kan zien telkens hij daar tijd voor heeft. Co-ouderschap lijkt mij persoonlijk ook een goed systeem, maar het heet niet voor niets co-OUDERschap he. Als dat systeem moet dienen om het kind de ene week bij mama, de andere week dan bij papa, dan bij bomma dan bij suskewiet te laten opvoeden, lijkt het mij al een veel minder goed systeem.
Dus: stop in godsnaam aub met meteen op je kar te springen als je nog maar denkt te ruiken dat er een mama zou kunnen raad vragen die kost wat kost de papa zijn rechten zou willen afnemen. Uit niets wat ik hier van haar vraag lees, kan ik zulke motieven afleiden. Integendeel. M.i. probeert TS hier wel degelijk te handelen in het belang van het kind en NEE, dat is zeker niet altijd co-ouderschap. Wél is het zo dat idealiter mama en papa goed overeen blijven komen, maar niets wijst er in dit geval op dat dat niet het geval zou kunnen zijn, ook niet als er een ander 'systeem' wordt uitgedokterd.
Eén: Ik ben GEEN man/papa en zeker niet gefrustreerd
Twee: Ook géén echtscheidingsperikelen
Drie: Je verwart 'advies' met zienswijze, niemand hoeft iets op te volgen, niemand wordt verplicht om zelfs maar te lézen (misschien dat jij dat ter harte kan nemen als je je zo stoort dat je er gefrustreerd door wordt)
Vier: Waar dient een forum voor?? Ooit gehoord van vrije meningsuiting?
Dus WIE denk jij te zijn om maar meteen met domme veronderstellingen anderen te gaan afkraken of willen te bepalen wie màg posten of niet?
DIT:
Mijn vriend wil co-ouderschap terwijl ik daar niet mee akkoord ga omdat hij 7 dagen op 7 werkt.
vind ik al een voorwaarde die niet door de beugel kan, laat de man eens zélf de beslissing nemen of hij meer tijd vrijmaakt voor zijn kind ipv al meteen een voorwaarde te gaan stellen, wijst niet meteen op een start vanuit goede wil en bereidheid tot overleg.
Veel moeders menen maar dat zij het voor het zeggen moeten hebben wat betreft de kinderen en dat de vaders het maar te nemen hebben ipv
samen te overleggen in het belang van het kind.