Dus die vrederechter mag daar speciaal en op eigen houtje zelf over beslissen of de volmacht die iemand heeft (die dus bvb geen bloedverwante van de volmachtdrager is) om in iemands anders's plaatst te pleiten in het geval hij geen advokaat heeft, geldig is of niet, m.a.w. aanvaard word of niet.
Ik heb ooit in een huurgeschil meegemaakt dat een dame die mij voor de rechtbank daagde, en die toevallig hoogzwanger was op het ogenblik dat de zaak verscheen, niet kon aanwezig zijn op de zitting.
Zij had ook geen advokaat, maar had aan de persoon met wie ze samenleefde een volmacht gegeven. De vrederechter zei onmiddellijk dat die niet telde en dat ofwel zijzelf of haar advokaat moest aanwezig zijn. Daarop belde de man naar de vrouw om te vragen of ze onmiddellijk kon komen. De zitting werd een twintigtal minuten uitgesteld ... Toen hierna de dame in kwestie nog steeds niet aanwezig was werd de zaak afgelast. De rechter was uiteraard niet goed gezind tov mijn tegenpartij.
Uiteraard was ik in mijn nopjes. Maar begrijp ik het nu goed dat die vrederechter evengoed had kunnen zeggen dat die volmacht wel geldig was ?