Niet dat het mij geld opgeleverd heeft, integendeel. Sinds ik in 2011 écht besloten heb om mijn eigen weg te gaan, heb ik er nog niks anders dan miserie mee gehad.
Waarom dan wel ? Recht, of eerder het omzeilen ervan. Mijn toenmalige echtgenoot, advocaat en burgemeester, was verwikkeld in een rechtszaak met aanklacht tot valsheid in geschrifte en bendevorming, en bij veroordeling zou het wel eens kunnen geweest zijn dat ze ons huis zouden verkocht hebben om de gedupeerden terug te betalen. En wat men normaal doet in zo'n geval, een inboedelherschikking, zou te lang duren. Dus bedacht mijn toenmalige man het idee om snel een EOT uit te voeren, waarbij alles op mijn naam gezet werd. Weliswaar bij een andere balie, natuurlijk, want het was allemaal nogal geheimzinnig
Maar intussen heb ik dus een heleboel ellende ermee gekregen, financieel. En heeft het mij al de nodige nachtmerries bezorgd, paniekaanvallen, bezoek van deurwaarders...
Even opsommen. Ten eerste ben ik vertrokken met heel weinig : één van de twee auto's, mijn eigen keukenrobot (die ik gekregen had van een werkgever), en een stoomstrijkijzer. Geen meubels, geen huisraad, geen glazen, geen servies... Ook geen alimentatie, ondanks het feit dat ik het eerste half jaar voor alles voor de kinderen gezorgd heb (kleding, schoolafspraken...).
Na dat half jaar zijn we dus overgegaan op co-ouderschap. Zonder mijn medeweten domicilieerde hij hen bij zichzelf (tja hij zat aan de bron als burgemeester).
Gevolg van die domiciliëring en het feit dat ons vorig huis, waar zijn kantoor is, op mijn naam alleen stond, was een belastingbrief om U tegen te zeggen. Iets wat ik vanzelfsprekend niet kon betalen. Ik was namelijk ook vertrokken zonder een cent, alleen wat ik zelf het laatste half jaar verdiend had (na aftrek van de kosten voor mijn nieuwe inboedel). Toen ik hem hiermee confronteerde, heeft hij na lang en herhaaldelijk aandringen mij uiteindelijk het verschil terugbetaald voor het huis op mijn naam (om en bij de 1.500 Euro), maar niet het verschil dat hij had genoten in belastingaftrek door de kinderen op zijn adres te zetten en waardoor ik de volle pot moest betalen (nog eens zo'n 1.840,16 Euro).
Nu is dat van de domiciliëring intussen geregeld, maar elk jaar opnieuw diende zich hetzelfde scenario aan ivm het huis. En kreeg ik dus elk jaar opnieuw een belastingbrief die ik amper op afbetaling kon betalen, want mijnheer liet sindsdien na om mij dat deel terug te betalen. Intussen een schuld van 3.400 Euro.
Daarnaast slaagde hij er ook in om achter mijn rug, op mijn eigendom dan, huur te gaan innen van zijn kantoor. Waar ik geen cent van kreeg. Maar wel een extra belastingbrief met terugwerkende kracht, voor zo'n ruime 5.500 Euro !
Tel daar dan nog de 3.500 Euro bij die ik al aan de advocaat heb moeten betalen voor die zaak. (ja, kan je het me kwalijk nemen dat ik iemand anders inschakelde ? Mijn vertrouwen in mijn ex was intussen genoeg beschaamd geweest)...
Ik heb via bemiddeling geprobeerd om hem ertoe te brengen om zijn schulden aan mij af te lossen. Maar niets helpt. Hij negeert me gewoon. Ik ben ten einde raad.
Gelukkig heb ik mijn man die zijn steentje bijdraagt, en mijn ouders die me onvoorwaardelijk steunen en helpen, maar wordt het geen tijd dat mijn ex zijn verantwoordelijkheid opneemt ? Dit maakt me zo boos en verdrietig tegelijk ...
Daarom deze oproep. Als er iemand op één of andere manier invloed kan uitoefenen op de "burgervader" van onze gemeente... geniet alvast mijn eeuwige dankbaarheid.