... en mijn familienaam te nemen?
Stel dat we in een droomwereld zouden leven.
Een wereld waar de papa ook de mogelijkheid heeft om bij de burgerlijke stand zijn kind kan aangeven met een mogelijkheid van vermelding
mama = onbekend
waardoor er dure en emotioneel zeer zware procedures moeten gevoerd worden waar de leugens eraf spetteren en dat alles met 1 doel
De mama uit het leven van het boeleke krassen, wat de eerste maanden (zelfs langer zijn geen uitzonderingen) wel zal lukken.
Zou die papa het boeleke niet een hele slechte start van zijn leven geven?
Geef toe, dit zou je als mama niet willen meemaken.
Gelukkig leven we niet in een droomwereld maar in een wereld
waar elk kind niet alleen het recht heeft om zijn ouderS te kennen die de verantwoordelijkheid voor hun op zich nemen en voor goede jeugdjaren zorgen
Wat er ook mogen van wezen, als maatschappij moeten wij ons bezinnen en afvragen of dergelijke toestanden kindwaardig zijn,zo niet: en wat kunnen we er aan doen?
RR