grootouders willen voogdij verkrijgen/ strafklacht art 1236b

[talitakumi]

Mijn ouders zijn een procedure gestart tegen mij, met de bedoeling de voogdij te verkrijgen over mijn 15 jarige dochter die al geruime tijd bij hen verblijft. Alle contact met mijn dochter wordt onmogelijk gemaakt door mijn ouders sinds één jaar.

Het betreft een procedure in toepassing van art 1236bis van het gerechtelijk wetboek, het gebeurlijk vaststellen van de onmogelijkheid om het ouderlijk gezag uit te oefenen. Meer bepaald hebben mijn ouders drank, drugs- en geneesmiddelen misbruik, constante depressies en een zeer onstabiel nachtleven, etc.

Door hun vrijwillige tussenkomst in de zaak bij de jeugdrechtbank tegen mijn ex voor alimentatie en bezoekrecht evenals het starten van deze strafklacht, is de zaak van de jeugdrechtbank op de bijzondere rol gevlogen.

"Le criminel tient le civil en étaté, maw, de procedure van de jeugdrechtbank moet uitgesteld worden tot na beïndiging van de strafprocedure.

De strafklacht van mijn ouders is een grote grap. De beschuldigingen aan mijn adres zijn ongegrond en kunnen zonder problemen weerlegd worden.

Tot op vandaag weet ik enkel dat ze die procedure gestart zijn en dat de jeugdrechtbank stil ligt. Meer is er nog niet gebeurd.

nu had ik graag geweten of ik zelf mijn ouders kan aanklagen wegens laster/smaad?

Ook wil ik hen aanklagen voor het feit dat men mij beschuldigd van drie jaar niet naar mijn dochter te hebben omgekeken alhoewel dit niet waar is. Het laatste jaar bvb word ik op alle mogelijke manieren tegengewerkt om mijn dochter terug te halen naar huis.
Mijn ouders verbieden mij om ook maar in de buurt van hun huis te komen, en dit onder dreigementen.

Hierdoor kan ik niet in contact komen met mijn dochter en ondertussen misbruikt men dit om mij te beschuldigen van niet naar haar om te kijken.

Kan ik nu al klacht neerleggen of moet ik eerst afwachten tot de strafklacht onderzocht is en bewezen is dat er geen enkel bewijs is om mij als onbekwaam te verklaren?

[3399AAaa]

als ik het goed begrijp verblijft uw dochter bij uw ouders?
ik denk dat u bepaalde zaken hier niet uitlegt: wie heeft het ouderlijk gezag over dat kind?

in normale omstandigheden is het onmogelijk dat grootouders hun zoon verbieden om zijn eigen kind te zien. zij hebben in het beste geval slechts een omgangsrecht.

hoe komt het dat zij zomaar zijn mogen tussenkomen in de jeugdrechtbank?
vertelt u eens wat meer aub

[j.demoor]

“Art.1236bis.§ 1. Vorderingen tot vaststelling van de voortdurende onmogelijkheid om het ouderlijk gezag uit te oefenen worden door de procureur des Konings ingesteld bij de rechtbank van eerste aanleg. De procureur des Konings treedt ambtshalve op of op verzoek van iedere belanghebbende persoon...Bij het verzoekschrift worden alle nuttige inlichtingen gevoegd, inzonderheid het oordeel van de vader en de moeder, dat van de bloedverwanten in de opgaande lijn in de tweede graad van de minderjarige en dat van zijn meerderjarige broers en zusters...”(Gerechtelijk Wetboek).

“Art.445.Met gevangenisstraf van vijftien dagen tot zes maanden en met geldboete van vijftig frank tot duizend frank wordt gestraft :Hij die schriftelijk bij de overheid een lasterlijke aangifte indient...”(Strafwetboek).

Noch het verzoek aan de procureur des Konings,noch het oordeel van de bloedverwanten in de opgaande lijn zijn schriftelijke aangifte of strafklacht.

[Franciscus]

Ik kan ook niet altijd goed volgen --- ofwel hebt u het ouderlijk gezag dat wil zeggen als de ouders uw kind achterhouden doen ze aan gijzelneming -
U hoeft daarvoor zelf geen vonnis te hebben - U hebt het gezag punt

Er zal dus wel wat anders aan de hand zijn.
Daarvoor zal je gebruik moeten maken van een raadsman om eventuele aantijgingen te bestrijden

Langs de andere kant meen ik begrepen te hebben dat uw dochter al in de puberperiode zit dus zal gehoord worden door de jeugdrechter met verslag/advies consulenten.

Smaad is in uw geval nooit van toepassing wel het gamme van lasterlijke aangifte - laster en eerroof - tergend en roekeloos geding enz enz

Bij u lopen er veel lijnen door elkaar en deze zullen eerst ontrafeld moeten worden.
Uw advocaat moet deze zaken een voor een aanpakken om uw dossier rond te maken en evenzo een maatschappelijk verslag vragen van de toestand bij uw ouders thuis in relatie met uw dochter en eventueel een gesprek van alle partijen bij een familiedeskundige (psycholoog of psychiater).

[talitakumi]

Ik kan ook niet altijd goed volgen --- ofwel hebt u het ouderlijk gezag dat wil zeggen als de ouders uw kind achterhouden doen ze aan gijzelneming -
U hoeft daarvoor zelf geen vonnis te hebben - U hebt het gezag punt

Ik heb inderdaad het ouderlijk gezag. Het is zo dat mijn dochter uit vrije wil bij mijn ouders wil verblijven omdat het ginder meer naar haar zin is dan bij mij. Daar is haar wil wet. Bij mij weet ze dat daar geen sprake van zou zijn. Mijn ouders zijn akkoord met haar beslissing, nog meer, ze staan er achter. Zij achten dat ik niet in staat ben om voor mijn dochter te zorgen (gaan ervan uit dat ik drugs, drank en geneesmiddelen verslaafd ben, zoals ik voordien al heb gezegd)

IK HEB HET GEZAG. PUNT. Nadat ik deze woorden enkele maanden geleden tegen mijn moeder heb gezegd en erbij zei dat ik 's anderendaags mijn dochter kwam ophalen, willen of niet, desnoods met politiebijstand (dit op aanraden van mijn raadsman), werd ik meteen gezegd dat ik dat maar eens moest proberen. Nu gingen zij eens "het één en het ander ondernemen": gevolg: de strafklacht die ze via hun advocaat hebben neergelegd.


Er zal dus wel wat anders aan de hand zijn.
Daarvoor zal je gebruik moeten maken van een raadsman om eventuele aantijgingen te bestrijden

Heb ik ook gedaan. Drie dagen geleden wist hij me te vertellen dat het parket de advocaat van mijn ouders had laten weten dat ze geen gevolg gaven aan de klacht die ze hadden neergelegd tegen me omdat die volledig ongegrond en dus wordt er geen gevolg aan gegeven.
Nu blijkt dat hun advocaat op kousevoeten vraagt om een onderling akkoord te tekenen waarin ik vrijwillig de voogdij over mijn dochter aan mijn ouders geef. Ze gaan ervan uit dat ze me zodanig moegetergd en financieel gekraakt hebben dat ik wel zal tekenen om er vanaf te zijn.


Langs de andere kant meen ik begrepen te hebben dat uw dochter al in de puberperiode zit dus zal gehoord worden door de jeugdrechter met verslag/advies consulenten.

"Le criminel tient le civil en état", mijn zaak voor de jeugdrechtbank ivm alimentatie en omgangsrecht tegen mijn ex werd op de bijzondere rol gezet tot de strafklacht afgehandeld is.

Smaad is in uw geval nooit van toepassing wel het gamme van lasterlijke aangifte - laster en eerroof - tergend en roekeloos geding enz enz

Inderdaad, ik pik dit niet, maar dat wil ook zeggen dat het heen en weer geprocedeer zal blijven duren en ik het nooit kan halen op financieel vlak!

Bij u lopen er veel lijnen door elkaar en deze zullen eerst ontrafeld moeten worden.
Uw advocaat moet deze zaken een voor een aanpakken om uw dossier rond te maken en evenzo een maatschappelijk verslag vragen van de toestand bij uw ouders thuis in relatie met uw dochter en eventueel een gesprek van alle partijen bij een familiedeskundige (psycholoog of psichiater).

Het probleem in gans deze situatie is deze: zoals verwacht hebben mijn ouders geen poot om op te staan, het parket heeft dan ook hun poging om mij via valse beschuldigingen onbekwaam te laten verklaren verworpen.
De persoon waar alles hier om draait is uiteindelijk mijn 15 jarige dochter die zelf niet naar huis wil komen, die een haat heeft gekweekt tegen mij en dit door constante inprating van mijn ouders en mijn ex, die sinds een jaar samen het spel speelt met mijn ouders tegen mij en zo sterk staat denkt hij.
Ik weet dat ik zonder probleem een vonnis kan bekomen waarin staat dat mijn dochter terug bij mij MOET komen wonen en dit omdat er geen enkele gegronde reden is om dit niet te doen. Maar wat zal ik daar uiteindelijk mee bereikt hebben?

Een puber in huis hebben die je haat als je pest, die dreigt met weg te lopen, die zowel haar eigen leven als het mijne zal verkloten omdat ze niet bij mij wil wonen?

Het is niet mijn bedoeling om haar op zo'n manier terug te krijgen, ze zal me voor zover dat kan nog meer haten, en dat is uiteindelijk niet mijn bedoeling.

Ik wil dat mijn dochter bij me woont omdat ze dat zelf wil. En dat wil ze niet. Handel ik dan in het beste belang van mijn dochter door haar te dwingen?

Ze wil niet met me praten, ik besta niet meer voor haar, noem maar op. Als ik haar wil bellen dreigen ze dat ze klacht zullen neerleggen voor stalking, enz enz.

Als ze daar wil blijven, mij goed, ik kan haar wel dwingen maar daar zal niemand baat bij hebben, integendeel.

Wat ik niet accepteer zijn de valse en zeer vernederende beschuldigingen aan mijn adres. Ten eerste raken zo'n dingen je tot in het diepste van je ziel, wetende dat het van je eigen ouders komt, ten tweede ben je verplicht te blijven terugvechten en kost het je een bom geld, wat als alleenstaande moeder haast niet haalbaar is.

[talitakumi]

als ik het goed begrijp verblijft uw dochter bij uw ouders?
ik denk dat u bepaalde zaken hier niet uitlegt: wie heeft het ouderlijk gezag over dat kind?

Ik heb het ouderlijk gezag

in normale omstandigheden is het onmogelijk dat grootouders hun zoon verbieden om zijn eigen kind te zien. zij hebben in het beste geval slechts een omgangsrecht.
Aangezien mijn dochter (ik ben haar moeder) zelf zegt aan mijn ouders dat ze niet meer wil bij mij wonen, mij niet meer wil zien, etc, en ze de nodige scènes verkoopt als ze van mij te horen krijgt dat ik haar kom halen, willen of niet (hysterische huilbuilen, zich op de grond laten vallen alsof ze naar de martelbank moet), weigeren mijn ouders daardoor enig contact met mijn dochter. Zij vinden dat, als mijn dochter op zo'n hysterische manier reageert, dat zij moeten ingrijpen en haar "beschermen" door mee te doen in haar spel en haar te steunen door mij via het gerecht aan te vallen zodat mijn dochter bij hen kan blijven wonen

hoe komt het dat zij zomaar zijn mogen tussenkomen in de jeugdrechtbank?

Ik weet het ook niet. Heb dossierinzage gedaan en gezien dat ze vrijwillig zijn tussengekomen in de jeugdrechtbank én daarnaast zelf een strafprocedure zijn begonnen tegen mij.
Zal die vraag eens stellen aan mijn raadsman.

vertelt u eens wat meer aub

[talitakumi]

“Art.1236bis.§ 1. Vorderingen tot vaststelling van de voortdurende onmogelijkheid om het ouderlijk gezag uit te oefenen worden door de procureur des Konings ingesteld bij de rechtbank van eerste aanleg. De procureur des Konings treedt ambtshalve op of op verzoek van iedere belanghebbende persoon...Bij het verzoekschrift worden alle nuttige inlichtingen gevoegd, inzonderheid het oordeel van de vader en de moeder, dat van de bloedverwanten in de opgaande lijn in de tweede graad van de minderjarige en dat van zijn meerderjarige broers en zusters...”(Gerechtelijk Wetboek).

Mijn advocaat heeft mij in een brief dit geschreven:" ik heb contacten gehad met confrater X en er is aan het licht gekomen dat de tegenpartij (mijn ouders) een procedure heeft ingesteld in toepassing van artikel 1236bis Ger. Wetb. waarbij via het parket een procedure werd ingesteld om gebeurlijk vast te stellen dat er een onmogelijkheid is om het ouderlijk gezag uit te oefenen"

Daardoor ben ik opgeropen om naar de politie te gaan om een verklaring af te leggen hieromtrent.

“Art.445.Met gevangenisstraf van vijftien dagen tot zes maanden en met geldboete van vijftig frank tot duizend frank wordt gestraft :Hij die schriftelijk bij de overheid een lasterlijke aangifte indient...”(Strafwetboek).

Noch het verzoek aan de procureur des Konings,noch het oordeel van de bloedverwanten in de opgaande lijn zijn schriftelijke aangifte of strafklacht.

[Franciscus]

Ja maar - gezien de dochter bij de grootouders verblijft en DEZE alles in het werk stellen om U te beletten het ouderlijk gezag uit te oefenen kan je voor HUN activiteiten wel dwangsommen gaan vragen.
Net gehoord van een case nu door een collega begeleid - bij mij begonnen x jaar geleden - Tegenpartij veroordeeld voor tergend en roekeloos.
Voor elke maal niet houden aan de afspraken een dwangsom en direct eisbaar bij werkgever met machtiging.
Rechtbank en nu het hof waren des duivels over zoveel onwil -
Tegenpartij veroordeeld in arrest tot betalen van som +€ 10.000 (achterstallen alimentatie - verhogingen - bijzondere kosten enz + gerechtskosten + advocaatkosten + elke maal niet akkoord dwangsom onmiddellijk eisbaar van € 150 + deurwaarderskosten uiteraard ook nog.

[talitakumi]

Ja maar - gezien de dochter bij de grootouders verblijft en DEZE alles in het wrek stellen om U te beletten het ouderlijk gezag uit te oefene kan je voor HUN activiteiten wel dwangsommen gaan vragen.
Net gehoord van een case nu door een collega begeleid - bij mij begonnen x jaar geleden - Tegenpartij veroordeeld voor tergend en roekeloos.
Voor elke maal niet houden aan de afspraken een dwangsom en direct eisbaar bij werkgever met machtiging.
Rechtbank en nu het hof waren des duivels over zoveel onwil -
Tegenpartij veroordeeld in arrest tot betalen van som +€ 10.000 (achterstallen alimentatie - verhogingen - bijzondere kosten enz + gerechtskosten + advocaatkosten + elke maal niet akkoord dwangsom onmiddellijk eisbaar van € 150 + deurwaarderskosten uiteraard ook nog.

Gisteren en vandaag weer een poging ondernomen om mijn dochter op te bellen.
1ste maal werd er opgenomen, het was mijn vader. Die zei niks, boerde echter zoals een zwijn, en legde af...

2de poging: blijven rinkelen tot het overging naar voice mail.

Ik stuur smsen, maar ze worden niet beantwoord, wat in godsnaam kan ik doen om te bewijzen dat al mijn pogingen (telefonisch als per sms) tot het bereiken, spreken van mijn dochter worden geboycot, op een manier zoals bvb hierboven beschreven, mijn vader die boert als een zwijn, van een duidelijk signaal naar mij toe gesproken...

Via internet heeft mijn dochter me overal geblokkeerd, mails beantwoord ze ook niet.

Hoe moet ik dit aanpakken zodat ik al mijn tegengewerkte pogingen kan bewijzen voor de rechtbank?

[talitakumi]

Ja maar - gezien de dochter bij de grootouders verblijft en DEZE alles in het wrek stellen om U te beletten het ouderlijk gezag uit te oefene kan je voor HUN activiteiten wel dwangsommen gaan vragen.
Net gehoord van een case nu door een collega begeleid - bij mij begonnen x jaar geleden - Tegenpartij veroordeeld voor tergend en roekeloos.
Voor elke maal niet houden aan de afspraken een dwangsom en direct eisbaar bij werkgever met machtiging.
Rechtbank en nu het hof waren des duivels over zoveel onwil -
Tegenpartij veroordeeld in arrest tot betalen van som +€ 10.000 (achterstallen alimentatie - verhogingen - bijzondere kosten enz + gerechtskosten + advocaatkosten + elke maal niet akkoord dwangsom onmiddellijk eisbaar van € 150 + deurwaarderskosten uiteraard ook nog.

Gisteren en vandaag weer een poging ondernomen om mijn dochter op te bellen.
1ste maal werd er opgenomen, het was mijn vader. Die zei niks, boerde echter zoals een zwijn, en legde af...

2de poging: blijven rinkelen tot het overging naar voice mail.

Ik stuur smsen, maar ze worden niet beantwoord, wat in godsnaam kan ik doen om te bewijzen dat al mijn pogingen (telefonisch als per sms) tot het bereiken, spreken van mijn dochter worden geboycot, op een manier zoals bvb hierboven beschreven, mijn vader die boert als een zwijn, van een duidelijk signaal naar mij toe gesproken...

Via internet heeft mijn dochter me overal geblokkeerd, mails beantwoord ze ook niet.

Hoe moet ik dit aanpakken zodat ik al mijn tegengewerkte pogingen kan bewijzen voor de rechtbank?

[Bartie]

Is de zaak voor de Jeugdrechtbank nu eigenlijk al opnieuw geactiveerd?

[Franciscus]

zoals ik misschien al heb gezegd - alles op band / digitaal (dicteerapparaatje opnemen) - zo maakt men het (begin) van bewijs

[talitakumi]

Binnen twee weken komt de zaak voor het eerst voor, de zaak die in augustus 2008 een gewone jeugdrechtbank voor alimentatie verhoging wegens extra medische kosten en buitenschoolse activiteiten en het weigeren van de vader hieraan deel te nemen.

Meer dan anderhalf jaar zit ik met een jeugdrechtbank, waarin mijn ouders zich vrijwillig in hebben "gemoeid", de jeugdrechtbank nog langer te rekken door een strafklacht in te dienen tegen mij die door het parket verworpen werd door het feit dat hun klacht volledig ongegrond was.

Vandaag bij mijn advocaat geweest. Heb weken lang overal bewijzen samengeraapt, gaande van getekende schoolagenda's tot bankuittreksels van het jaar 2004 tem nu waarop het bewijs staat dat ik kampen, schoolfakturen, noem maar op, betaalde voor mijn dochter.

Tekeningen die ze thuis voor me maakte, voor haar liefste mama, kleine gedichtjes, foto's waar gelukkig de data opstaan, waar te zien is dat we plezier maken in Bellewaerde, Walibi, op reis, op het strand, noem maar op.
Enfin, ik heb de besluiten van te tegenpartij, die ronduit absurd en om van achterover te vallen, volledig kunnen weerleggen met harde bewijzen.

Nu komt het beste. Ik die dacht dat er eindelijk een eind aan kwam, heb me nog niet redelijk vergist. Mijn advocaat wist me te vertellen dat al wat er binnen twee weken zal gebeuren bij de zitting, is dat men een maatschappelijke enquete zal bevelen.

Laat ik erbij zeggen dat die enquête zogezegd door mijn ex, maanden geleden was aangevraagd maar nooit iets van in huis is gekomen, én door mijn advocaat zeker twee maanden geleden.

Wat is dit eigenlijk voor een gang van zaken?? Mijn ouders leggen valse strafklachten neer MAAR KUNNEN ZELFS NIET VAN LASTER BESCHULDIGD WORDEN OMDAT ZE HET NIET OPENBAAR, GEPUBLICEERD HEBBEN, wist mijn advocaat te vertellen!!!

Mijn ouders kunnen blijkbaar, en dit zonder dat ook maar iemand, politie, instanties voor hulp aan kinderen in zo'n situatie (die sturen me gewoon door naar mijn advocaat...) zogezegd ook maar iets kunnen doen!!!

Al maanden, nee, nu al meer dan een goed jaar, smeek ik, vraag ik, bedel ik, eis ik, mijn dochter even te mogen spreken. Meestal krijg ik gewoon geen reaktie, in het beste geval is het een korte sms van mijn dochter waarin ze zegt dat ik het mag beginnen ophouden want ik werk op haar zenuwen en ik moet mijn "muil" houden... Dat is dan pas 15 jaar geworden en heeft blijkbaar op gebied van beleefdheid en respect tov haar moeder een grote vooruitgang gemaakt op dat vlak...

Ofwel is het mijn vader die me uitscheld en bedreigd, als ik durf aan de deur komen, dan zal ik wat meemaaken, nooit zal ik dat kind nog zien, want ik ben niet capabel om ervoor te zorgen! En hij heeft bewijzen genoeg zegt ie, ik zal het wel zien binnenkort..

Ze zijn wel zo slim om zo'n zaken niet op sms te zetten of op mail, en via de telefoon kan ik het niet opnemen, àls er al eens opgenomen of gereageerd wordt...

Helemaal gefrustreerd van deze omgekeerde wereld heb ik vlakaf gevraagd aan mijn advocaat hoe het mogelijk was dat mijn ouders met al deze zaken zomaar voort konden doen (mij beletten het ouderlijk gezag uit te voeren, mij bedreigen, valse klachten neerleggen die dan gewoon geseponeerd worden, zonder meer (makkelijk, zo kan ik dan ook met klachten beginnen smijten gebaseerd op helemaal niks, hen zo kloten, de boel doen vertragen, en er zonder kleerscheuren vanaf komen!)

Mijn advocaat is volgens mij een grote nul. Hij houdt me aan het lijntje, hoe langer het duurt, hoe meer het opbrengt, en nooit of nooit laat hij me uitspreken en luistert hij naar wat ik wil.

Wat mijn dochter betreft, die wordt 16 jaar, ik ben realistisch, dat is verloren. Repliek van mijn advocaat: jamaar, eenmaal de maatschappelijke enquête voorbij, en indien voor jou alles postitief is en de rechter beslist dat jouw dochter terug bij jou moet komen wonen, dan heb je haar terug.

Ik heb daarop geantwoord dat ik nu al wist dat, mocht het ooit zover komen, ik dit ten eerste absoluut geen vonnis was in het belang van mijn kind want als die nu al zo hatelijk doet tov mij, dan zal het, als ooit eens die enquête voorbij is, en als ooit es er een volgende zitting zal zijn daarover, om dan op basis daarvan een vonnis te geven, veel te laat zijn en nog veel verergerd zijn, dus heeft die enquête zelfs geen nut meer.

De adocaat daarop: met een vonnis dat zegt dat ze bij jou moet komen wonen, willen of niet, dan halen ze haar desnoods met politie en alles erop en eraan van bij je ouders en brengen ze haar naar jou.

Ik wist niet wat ik hoorde, alsof het dit is wat ik wil, wat ik doe is of was steeds in het belang van mijn dochter, maar aangezien justitie alles al heeft gerekt tot nu toe en dit sinds 2008, is er al teveel om zeep gegaan om de brokken tussen mijn dochter en ik nog te lijmen.

De advocaat is van mening dat ik idd heel zwaar werk zal moeten doen om te proberen de relatie tussen mijn dochter en ik weer goed te krijgen, maar ik zal ze tenminste terug hebben..

Wat een uil, ik weet dat ze zal weglopen! "Tja mevrouw, dan pakken ze haar toch terug op en brengen ze haar terug"

ALSOF IK ZO'N VRESELIJKE TOESTANDEN WENS, ZOWEL VOOR HAAR OF VOOR MIJ!!

Ik ben met mijn kop in een zak vertrokken van bij mijn advocaat, totaal geen moed meer en helemaal niet meer weten wat voor een absurde praat die man me heeft wijsgemaakt...

DIt kan toch niet zijn? Ik heb hem nu alle bewijzen gegeven om aan te tonen dat ik altijd voor mijn dochter heb gezorgd, dat alles wat de tegenpartij beweert je reinste gezever is.

HOE KAN HET NU ZIJN DAT IK ALS MOEDER, MET HET HOEDERECHT, MET MIJN DOCHTER BIJ MIJ GEDOMICILIEERD, IN DE ZWAKKE POSITIE STA, EN DAT, VOORDAT IK MSS MIJN DOCHTER MAG ZIEN, ER EERST EEN ENQUETE MOET KOMEN DIE MAANDEN ZAL DUREN OM UIT TE MAKEN BIJ WIE ZE MAG WONEN!!!

Ik ben haar moeder, mijn ouders doen alles wat ze kunnen om elk contact met mijn dochter te verbieden, ik heb haar al een jaar niet meer gezien, geen enkele keer, ik word bedreigd, krijg huiszoekingen ten gevolge van valse strafklachten van mijn ouders, IK BEN HIER NET DEGENE DIE DE SCHULDIGE IS!!! EN MIJN EX MET ZIJN BESLUITEN DIE IK WATERDICHT HEB WEERLEGD NET ZOALS MIJN OUDERS DIE SCHULDIG ZIJN AAN HET AFPAKKEN VAN MIJN DOCHTER, die zullen mijn dochter bij zich mogen houden en alles zal verder gaan zoals het al zolang aansleept, tot er ooit, wie weet mss volgend jaar, een vonnis zal uitgesproken worden!

Ondertussen moet ik dit alles met lede ogen ondergaan, blijkbaar kan ik niks doen, ik wil al sinds 2008 dat er actie ondernomen wordt, maar tot op de dag van vandaag sta ik nergens, integendeel.

Kan iemand mij ALSTUBLIEFT mee helpen want ik vind dat deze gang van zaken gewoon de omgekeerde wereld is, dit is toch te absurd om waar te zijn??

Klacht indienen? Gedaan, men zegt er direct bij dat ik daar niks mee zal bekomen.

En een puber van 16 jaar, ergens uithalen, met geweld en politie, komaan, waar gaat dit naartoe, dat wordt gewoon niet gedaan!!

Ik heb voor mezelf uitgemaakt dat dit alles een verloren zaak en geldklopperij is. Mijn dochter wil mij niet meer zien, mijn ouders hebben haar kop opgemaakt, en ik zal haar ook niet verplichten, noch zij, noch ik zullen daar baat bij hebben. Ik heb geen zin in toestanden, weglopen, roepen, tieren.

Ik wil ermee ophouden. Ik weet dat ik recht in mijn schoenen sta en wil verder met mijn leven. Ze mag blijven waar ze nu zit, ik heb meer dan mijn best gedaan, maar ik kan haar niet verplichten.

Die enquête, wat heeft die voor nut, niks. Het moet ophouden, het is genoeg geweest.

Wat moet ik doen om hier een einde aan te maken? Het is zover gekomen dat ik niet meer MAG werken van de adviserend geneesheer, omdat ik het mentaal amper nog aankan. Het enige dat ik wil is dat mijn ouders én mijn ex tenminste opdraaien voor alle kosten, gerechtskosten ed, want nooit heb ik gewild dat het op zo'n gevecht ging uitdraaien.

Mijn ouders en ex willen dat ik afteken voor voogdij. Iedereen raad me dat af, maar uiteindelijk, voor mij maakt het geen verschil meer uit, mijn dochter ben ik toch kwijt, als ze voogdij willen, voor mijn part mogen ze die hebben en dan voorgoed uit mijn leven verdwijnen.

[lucgescheiden]

Mijn ouders en ex willen dat ik afteken voor voogdij. Iedereen raad me dat af, maar uiteindelijk, voor mij maakt het geen verschil meer uit, mijn dochter ben ik toch kwijt, als ze voogdij willen, voor mijn part mogen ze die hebben en dan voorgoed uit mijn leven verdwijnen.

Naar alle waarschijnlijkheid een zeer herkenbare situatie voor vele gescheiden ouders: de combinatie van beïnvloeding van pubers en een financiële slagkracht om een juridisch gelijk te behalen.
Niet gemakkelijk te begrijpen dat dergelijke toestanden mogelijk zijn, wanneer wetten-makers je jaren voorspiegelen dat; het gezin de hoeksteen van onze maatschappij vormt.
Enig gevoelen van jarenlang bedrog grijpt je dan bij de keel. Hoe goed je alles zelg meent.

Iemand bemoedigde mij onlangs met de volgende uitspraak: "Je kinderen ben je NOOIT kwijt, zij hebben ook de helft van jouw genen..."
Misschien dat we hen, in dergelijke gevallen, beter de ruimte laten om eerst ook die helft van hun genen te ontdekken. En tussentijds opkomen voor onze eigen belangen, zodat we zelf beter gewapend zijn tegen het moment van de ontpubering.

Ik ben geen advocaat en wil hier ook niet voor bzn spelen, maar de schuld hiervan bij je kind(eren) leggen door het(hen) voorgoed de rug toe te keren, lijkt me eerder tot een boemerang effect te zullen leiden, dan naar een vorm van vrede.

sterkte
luc

[talitakumi]

Ik dacht, laat ik hier eventjes de stand van zaken bekend maken... een overzichtje van het verloop van de procedure bij de jeugdrechtbank... Justitie in al zijn glorie!!

10/06/2008 Inleidend verzoekschrift

17/06/2008 Rechtbank v eerste aanleg stuurt advocaat brief en eist dat het verzoekschrift in het frans wordt neergelegd
16/09/2008 advocaat informeert griffie via brief dat de stukken overgemaakt werden op 29/05/2008 en de vertaling in juni 2008. Vraagt: nog geen fixatie ontvangen: quid?
19/09/2008 Brief griffie: zaak vastgezet op 16/10/2008

16/10/2008 Uitstel naar 08/01/2009 op vraag van beide raadslieden

08/01/2009 Uitstel naar 23/04/2009, door beide raadslieden met het oog op eventuele minnelijke schikking

22/04/2009 Advocaat tegenpartij heeft brief geschreven naar mijn advocaat met vraag naar uitstel. Zonder mijn weten gaat hij akkoord en schrijft de voorzitter van de jeugdrechtbank aan om dit mee te delen

Uitstel naar 29/10/2009

29/09/2009 advocaat grootouders schrijft procureur des konings aan, beschuldigd mij valselijk van misbruik van drank, drugs, medicijnen, depressies, etc, en vraagt dat het parket bij uiterste hoogdringendheid overgaat tot het instellen van een vordering tot vaststellen van de voortdurende onmogelijkheid om het ouderlijk gezag uit te voeren.

08/10/2009 Ik word verhoord door de politie nav de hierboven vermelde strafklacht.
20/10/2009 Besluiten neergelegd door advocaat van tegenpartij (de vader van mijn dochter)
20/10/2009 Verzoekschrift tot vrijwillige tussenkomst door de grootouders (mijn ouders)

21/10/2009 brief van griffie: uitstel zaak naar 15/04/2010

29/10/2009 zaak wordt verwezen naar de bijzondere rol ten gevolge van de strafklacht neergelegd door de grootouders op 29/09/2009.
02/11/2009 brief van griffier naar mijn advocaat waarin staat dat de zaak terug van de bijzondere rol werd gehaald
16/11/2009 Antwoord van procureur des konings aan advocaat tegenpartij: de procedure tot vaststelling van de voortdurende onmogelijkheid om het ouderlijk gezag uit te voeren kan in dit geval niet worden ingesteld

12/2009 Advocaat grootouders schrijft mijn advocaat aan: of ik akkoord ga met pleegvoogdij (grootouders)
06/01/2010 Antwoord hierop: “cliënte gaat NIET akkoord!”
16/02/2010 Advocaat grootouders schrijft jeugdrechter aan en vraagt om mijn dochter (net 15 op dat moment) te horen
18/02/2010 Brief van de griffie gericht aan mijn dochter waarin ze uitgenodigd wordt om gehoord te worden op 03/03/2010.
03/03/2010 PV werd opgemaakt : mijn dochter was niet aanwezig voor het gehoor.. (bij dossierinzage op de griffie was de reden hiervoor heel duidelijk! De brief was verstuurd naar het verkeerde adres, nl ons oud adres waar we sinds 09/2008 reeds niet meer woonden!!

11/03/2010 Tweede brief, ditmaal naar het juiste adres, verhoor voorzien op 14/04/2010
31/03/2010 Eerste aanvullende en synthesebesluiten voor de tegenpartij (de papa) in aanwezigheid van de grootouders
13/04/2010 2de aanvullende en synthesebesluiten voor de tegenpartij (de papa) samen met de grootouders

15/04/2010 zitting ingeleid, voor behandeling uitgesteld naar 17/06/2010 (tgv brief van advocaat van de grootouders waarin hij uitstel vraagt , dit omdat hij TOEVALLIG net in de week van 15/04 in het buitenland is en persé persoonlijk aanwezig wil zijn op de zitting...

17/06/2010 zitting: drie partijen hebben besluiten neergelegd. mijn advocaat vraagt heel nederig of “de grootouders akkoord zouden zijn dat ik mijn dochter en ik één namiddag in de week, voor een paar uurtjes contact met elkaar mogen hebben. Advocaat van de grootouders riep resoluut NEE! De reden voor zijn weigering bleek een psychologisch verslag te zijn, dat begin juni op vraag van de grootouders werd gedaan in een psychologisch centrum, zonder mijn toestemming noch weten. Het advies van dit absurde verslag was dat alle contact tussen moeder en dochter nooit mocht hersteld worden want dat de gevolgen ervan heel slecht zouden zijn voor mijn dochter...Pas tijdens de zitting heeft die advocaat dit vals verslag aangehaald, wij wisten van niks. Rechter beslist uitspraak te doen op 09/09/2010.

09/09/2010 vonnis: grootouders krijgen materiële bewaring. Sociale studie wordt bevolen. Geen enkele voorlopige regeling zodat ik mijn dochter terug kan zien. Zaak nopens het ouderlijk gezag en secundair verblijf in voortzetting gesteld op 03/02/2011. Dit in afwachting van de bevindingen van de sociale studie

13/09/2010 Jeugdrechter beveelt sociale studie aan het justitiehuis. Verslag uiterlijk binnen tegen 20/01/2011.

23/11/2010 Eerste gesprek bij justitieassistente. Beloofd de volgende maand, december, op huisbezoek te komen.

13/01/2011 Huisbezoek (niks gehoord in december!) De kamer van mijn dochter werd zelfs niet bekeken. Het enige wat ze wist te vertellen was dat zowel de grootouders als de papa als mijn dochter hetzelfde vertelden en elkaars verhaal bevestigden. Wat ik had verklaard én bewezen zwart op wit (wat tegenpartij nooit heeft gedaan!) bleek niks waard te zijn daar mijn dochter ondertussen 16 was geworden en zij zelf verklaarde dat ze absoluut nooit geen contact meer wilde met mij. (Na drie jaar gebrainwashed te zijn geweest door de grootouders en ons zolang uit elkaar te houden is haar gedrag ook logisch) In het kort: mijn rechten als moeder? Die heb ik blijkbaar zelfs niet. Alles wat de grootouders in die jaren hebben gedaan van valse klachten, valse beschuldigingen, etc, het contact verhinderen tot bedreigens toe, daar werd geen woord over gerept!

03/02/2011 Zitting: zoveelste uitstel!! Reden: het verslag van de sociale studie was nog niet verzonden naar de advocaat van de papa die in de walen woont, en zodus had ze het nog niet kunnen bekijken... Uitstel tot wanneer? Tot op heden weet ik dat zelfs niet, zelfs het verslag heb ik nog niet ontvangen...
Van een corrupt en onbekwaam gerecht gesproken... Het belang van het kind, waar is dat eigenlijk gebleven?? Ik heb mijn kind ondertussen al meer dan twee jaar niet meer gezien, ondanks het feit dat ik er alle recht toe heb...