Wettelijk samenwonend-huis op naam van partner

[Mieke79]

Wij wonen sinds 2 jaar wettelijk samen. Het huis is eigendom van mijn partner en staat dus ook op zijn naam. Hij heeft een dochter uit een vorige relatie/huwelijk. Wij hebben enkel een gezamenlijke rekening en alles wordt dus betaald hiervan. In de 4 jaar dat we samen zijn heb ik dus ook reeds meebetaald in meubels, schilderwerken, kachel e.a.
Binnenkort komt er een grote kost voor het aanleggen van de terras en oprit, tuinhuis etc...
Mijn vraag is: Stel dat om een of andere reden de relatie stukloopt en ik dus vertrek, heb ik dan enige rechten omtrent al het geld dat we in die tijd samen betaald hebben ? Ik spreek niet van kleine zaken, maar grote kosten.

Een andere vraag; ik weet dat als mijn partner komt te overlijden, dat ik het vruchtgebruik heb van het huis. Maar ik weet nu al zeker dat moest het ooit zover komen, ik er absoluut niet wil blijven wonen, aangezien ik dichter bij mijn familie zou terug gaan. Heb ik bepaalde rechten moest ik weggaan. Mag ik zaken meenemen of heb ik recht op een bepaalde financiële vergoeding?

[roharro]

Maar ik weet nu al zeker dat moest het ooit zover komen, ik er absoluut niet wil blijven wonen, aangezien ik dichter bij mijn familie zou terug gaan.

In dat geval mag u het huis verhuren en de huur innen zolang je leeft.

[3399AAaa]

Om discussies te vermijden later: maak een samenlevingscontract waarin u gedetailleerd vermeldt hoe u twee dat wil regelen.

U kan bijvoorbeeld de regels van het huwelijksvermogensrecht consulteren en die in uw contract transponeren.

u kan bijvoorbeeld schrijven dat alle kosten aan het huis geacht worden door u beiden te zijn gedragen (grof geformuleerd). Zo kan u onnoemelijk veel afspraken maken in geval van overlijden of einde relatie, wat betreft de goederen, kosten, opbrengsten, kinderen, ... Maak nu goede schriftelijke afspraken in uw eigen belang zodat u later nooit in de problemen komt. Ga even langs bij een advocaat of notaris. De notaris heeft daar dikwijls wel brochures over liggen.

Het is vooral belangrijk dat u goede afspraken op papier zet of en hoe u uw geld van hem zal terugkrijgen als u ooit uit mekaar zou gaan. En zelfs door gewoon bonnetjes bij te houden, zal dat nooit goed lukken: u gaat nooit van elke investering alles bijhouden hé.

[j.demoor]

‘Wanneer door één der echtgenoten een gebouw wordt opgericht op een grond die in onverdeeldheid toebehoort aan de echtgenoten gehuwd onder het stelsel van scheiding van goederen, vindt artikel 555, B.W., in geval van verdeling geen toepassing voor de bepaling van de verschuldigde vergoeding, maar wel de regels inzake vermogensverschuiving zonder oorzaak. Zulks heeft voor gevolg dat de echtgenoot die het gebouw heeft opgericht, recht heeft op een vergoeding gelijk aan de meerwaarde die het goed heeft verkregen als gevolg van de door hem gedane uitgaven, met als maximum zijn verarming. Indien deze uitgaven evenwel belangrijker zijn dan de door het onroerend goed bekomen meerwaarde, heeft de echtgenoot recht op een vergoeding gelijk aan het bedrag van de op regelmatige wijze op zijn naam gefactureerde uitgaven‘(Gent 27 oktober 1988,Pas. 1989,II,85).

Ook uw grote investeringen in het huis van uw partner verrijken hem ‘zonder oorzaak’. Het is aangewezen VOORAF de later verschuldigde vergoedingen overeen te komen en SCHRIFTELIJK vast te leggen.

“Art.745octies.De langstlevende wettelijk samenwonende verkrijgt als enige, met uitsluiting van alle andere erfgenamen, het vruchtgebruik van het onroerend goed dat bij het openvallen van de nalatenschap van de vooroverleden wettelijk samenwonende het gezin tot gemeenschappelijke verblijfplaats diende en verkrijgt het vruchtgebruik van het daarin aanwezige huisraad...”(Burgerlijk Wetboek).

‘Vruchtgebruik’ omvat het recht te verhuren en het huisraad te ’verhuizen’.

[3399AAaa]

Maar ik dacht dat de grote discussie in de rechtsleer en rechtspraak bij verrijking zonder oorzaak juist lag in het bewijzen van "zonder oorzaak"? De ene zal zeggen: "ik heb me verarmd zonder oorzaak", de ander zal repliceren "ja, maar jij hebt dat ook gedaan omwille van je eigen bestwil...". Eindeloze discussie en ultimum remedium dus, slechts te vermijden door correcte afspraken op voorhand?