Van begin dit jaar wonen m'n partner en ik niet meer bij elkaar. We hebben een gezamelijk huis, maar da's weer een ander verhaal. Haar jaar inkomen ligt een 10000 euro lager dan het mijne. Onze dochter van 4 hebben we nu in co-ouderschap (week om week). Nu is de vraag, moet ik mijn ex nu onderhoudsgeld betalen voor m'n dochter of niet?
B.W. Art. 203 § 1. De ouders dienen naar evenredigheid van hun middelen te zorgen voor de huisvesting, het levensonderhoud, het toezicht, de opvoeding en de opleiding van hun kinderen.
Indien de opleiding niet voltooid is, loopt de verplichting door na de meerderjarigheid van het kind.
In de wet gaat men sedert enkele jaren sowieso steeds uit van co-ouderschap. (gezamenlijke ouderlijke bevoegdheid)
Wat zelf nog bepaald moet worden is of jullie co-verblijfsregeling oftewel bilocatie zal toepassen. Indien jullie dat doen, spreek goed af wat dat dan financieel inhoudt voor jullie beiden. Redelijkerwijs gaat men normaal gezien (dus bij een goede verstandshoudingen na een scheiding bij co-verblijfsregeling uit van het volgende:
- de kinderbijslag in 2 verdelen.
- Geen alimentatieplicht: Iedere ouder zorgt zelf voor de dagdagelijkse kosten wanneer het kind bij haar/hem verblijft . Toevallige dokterskost, kleine apothekerkosten (banale ziekte) worden ook betaalt door de ouder waar het kind dan verblijft.
- Orthodontie, logopedie, gespecialiseerde dokterskosten, schoolkosten, ed, worden samen betaald. Maar...na gezamenlijk overleg/planning vooraf en beslissing om deze kosten samen te maken. Want er is verplicht co-ouderschap. Sommige mensen willen dat wel eens vergeten en denken hun partner plotsklaps facturen te mogen voorleggen van specifieke kosten waarover ze in hun eentje beslist hebben .Niet dus.
Eerst samen overleggen over een bijzondere ingreep.
In geval van spoedeisende ingrepen ligt dan natuurlijk anders. Als een kind dringend opgenomen moet worden gaan we er redelijkerwijs van uit dat dit levensnoodzakelijk is en dus niet overlegd moet worden...Dus nadien mooi samen betalen.
Buitenschoolse kosten, ontspanning en vakanties: Enerzijds tracht men dezelfde levenstandaard aan te houden en de kinderen dezelfde levensstijl aan te bieden. (vakanties, hobby's etc) Men kan proberen dat samen te bekostigen. Anderzijds kan de nieuwe situatie (de scheiding, verhuizen, groot loonverschil) veroorzaken dat de ouders gewoonweg niet dezelfde standaard kunnen aanhouden.
Elke ouder organiseert zijn/haar huishouden volgens eigen financiële mogelijkheden en vermogen. En het is dus best mogelijk dat de ene ouder voor het kind geen speciale extra hobby- of sport-vakanties kan bekostigen. Vaak ontstaan er na de scheiding nieuw samengestelde gezinnen met meer kinderen én dat verandert ook de financiële draagkracht.
Dus overleg en een wederzijds begrip is heel belangrijk. ...
Het blijkt wel dat in scheidingen waar een goede verstandhouding is en waar er toch grote verschillen bestaan in levensstandaard bij de twee gezinnen, de kinderen daar geen hinder van ondervinden. Integendeel, ze leren dat er verschillende manieren van samenleven mogelijk zijn en dat beiden op hun manier fijn zijn.