Partij A verkoopt een handelszaak aan partij B. Bij deze verkoop is het wettelijk verplicht om een expertiseverslag op te stellen, en wettelijk gezien kan dit alleen maar opgesteld worden door expert E. Door onkunde van E staat dit verslag vol onjuistheden en gezien er een wettelijke einddatum voor dit verslag is, geraakt E in tijdsnood en antidateert hij het verslag. Partij A weigert mee te werken aan deze vorm van schriftvervalsing en tekent het verslag niet, maar stuurt zijn eigen versie van het verslag naar de bevoegde instanties.
Echter zonder het verslag kan partij B de handelszaak niet verder zetten en hij dient een éénzijdig verzoekschrift in om partij A het verslag te laten tekenen. Zonder recht op verdediging (partij A was zelfs niet op de hoogte) kent rechter R een dwangsom van 1000€ toe aan partij B per uur dat partij A het verslag niet tekent.
Partij A gaat in beroep tegen dit vonnis en bij het beroep ziet rechter R zijn blunder in (iemand dwingen tot schriftvervalsing?) en veegt het vorige vonnis terug van tafel. Partij B moet de rechtskosten dragen en een rechtsplegingsvergoeding betalen aan partij A.
Vragen:
- kan men zomaar dwangsommen uit spreken zonder recht op verdediging
- zonder in details te treden over de totale waarde van de handelszaak, zijn de dwangsommen totaal buiten proportie. Kan dit zomaar?
- behalve veel stress is partij A ook een behoorlijke som kwijt aan advocatenkosten. Uiteraard is de forfaitaire rechtsplegingsvergoeding absoluut niet toereikend. Heeft partij A mogelijkheden om zijn schade te verhalen, en zo ja: bij wie? Bij B die hem vervolgt? Bij E die zijn werk niet naar behoren heeft gedaan en uiteindelijk de oorzaak is van alle problemen? Of bij R die een vonnis velt zonder alle relevante feiten te bekijken?
- dit is uiteindelijk niet gebeurd, maar wat zou er gebeurd zijn als partij B zijn dwangsommen had verzilverd via de deurwaarder, nog voor het beroep behandeld was?