Echtscheiding na 2 jaar

[unbearable]

Hallo,
ik ben thuis weg en heb met mijn ex bij de vrederechter de voorlopige maatregelen geregeld. Ik zou nu wel willen verdergaan en scheiden met onderlinge toestemming, maar mijn ex is niet gehaast. En als we toch definitief scheiden wil ze een advokaat omdat ze denkt dat ze benadeeld zal worden.

Ik heb twee vraagjes

Is het mogelijk om toch met onderlinge toestemming te scheiden, zelfs als zij een advokaat wenst te nemen?
Indien ik moet wachten tot de twee jaar verstreken zijn, is het dan zo dat , als ik de scheiding aanvraag ik als schuldige wordt aanzien en dus onderhoudsgeld voor haar zou moeten betalen? Ik betaal reeds voor de kinderen, en dat wil ik wel verder doen, maar niet voor haar omdat ik niet vind dat ik schuldig ben aan om het even wat. Zij drong al verscheidene malen aan dat ik degene zou zijn die de procedure zou starten, misschien denkt ze dat dit bij onderling toestemming ook zo is.

vriendelijke groeten

[Lex]

Art. 232. Ieder der echtgenoten kan echtscheiding vorderen op grond van feitelijke scheiding van meer dan (twee) jaar,...art. 306. Voor de toepassing van de artikelen...301(betaling onderhoudsbijdrage aan de andere partner),wordt de echtgenoot die de echtscheiding verkrijgt op grond van artikel 232, eerste lid, geacht de echtgenoot te zijn tegen wie de echtscheiding is uitgesproken; de rechtbank kan er anders over beslissen indien de eisende echtgenoot het bewijs levert dat de feitelijke scheiding te wijten is aan de fouten en tekortkomingen van de andere echtgenoot.(Burgerlijk Wetboek)

[Borniet]

Het is perfect mogelijk om met een advocaat toch met een EOT te scheiden. Jij kan ook een advocaat onder de arm nemen, en dan met 4 rond de tafel gaan zitten om de afspraken te maken. Het zal haar waarschijnlijk een beter gevoel geven, omdat ze dan niet zo bang hoeft te zijn dat je haar 'onder tafel praat', en dingen op papier laat zetten die eigenlijk niet kunnen. Jij hoeft trouwens niet per se ook een advocaat mee te nemen, als je het zelf aankunt kan dat evengoed.
Je kan er ook een bemiddelaar bij nemen (met of zonder advocaten denk ik), die houdt dan ook een oogje in het zeil, en zal zorgen dat de EOT in ieders gelijkheid opgesteld wordt (Bemiddelaar, waar blijf je nu? Hij kan er je zeker meer over vertellen).
De EOT is zeker te verkiezen boven een (v)echtscheiding (lees EOT versus Vechtscheiding onder info op http://www.v-echtscheiding.be), en dit geld voor beide partijen, zeker in deze context. Want je hebt gelijk, wanneer jij na 2 jaar feitelijke scheiding de wettelijke scheiding aanvraagt, ben jij in fout, wat kan leiden tot het verplicht worden van het betalen van alimentatie, tenzij jij inderdaad kan bewijzen dat je ex de reden was van de feitelijke scheiding. Dat dit tot een lange harde strijd kan lijden is niet zo verwonderlijk uiteraard, en dit zal een echtscheiding worden die zowieso dan nog twee jaar duurt, alvorens ook maar de eerste juridische stap gezet wordt, en het juridische gevecht kan dan ook nog lang aanslepen, en gigantisch veel geld kosten.
Met een EOT zal je er vanaf zijn binnen de 6 maanden normaal gezien, en met relatief weinig kosten (normaal minder dan 1000 euro).

Kom gerust nog even langs www.v-echtscheiding.be voor meer info.

[bemiddelaar]

Op de vragen inzake echtscheiding op grond van 2 jaar feitelijke scheiding heeft Borniet reeds geantwoord. Bijgevolg beperk ik me hier tot meer informatie i.v.m. de procedure "echtscheiding door onderlinge toestemming".

Om een echtscheiding door onderlinge toestemming te regelen kan je kiezen tussen 3 deskundigen die jullie hier kunnen in bijstaan
1) een notaris
2) advocaten
3) een bemiddelaar in familiezaken

In alle 3 de gevallen beslissen jullie - bij een echtscheiding door onderlinge toestemming - zelf hoe de uiteindelijke scheidingsafspraken er zullen uitzien. Maar de wijze waarop de deskundigen werken is verschillend.

Jullie kunnen ervoor kiezen om advocaten te laten onderhandelen, maar zelf wel de uiteindelijke beslissing nemen. Als men advocaten in dienst neemt, zal ??n van de advocaten als eerste aan de andere partij of diens advocaat voorstellen om te onderhandelen. Elke advocaat moet partij trekken voor zijn cli?nt. Elke advocaat wil dat zijn cli?nt zoveel mogelijk winst uit de onderhandelingen haalt. Wanneer de twee advocaten een voorstel tot overeenkomst vinden, vraagt elke advocaat aan zijn cli?nt of hij met het voorstel akkoord gaat. De partijen nemen zelf een beslissing. Naast een advocaat in dienst nemen die in jouw plaats onderhandelt, kan je hem ook in dienst nemen om jou te informeren of adviseren.

Als de partijen een notaris in dienst nemen, treedt deze notaris op als juridisch raadsman van beide partijen. De notaris bekijkt dan het voorgelegde probleem louter juridisch maar in alle onpartijdigheid. Hij zal dan zijn oordeel daarover aan partijen geven en partijen in een bepaalde zin adviseren.

Jullie kunnen ook zelf onderhandelen en zelf beslissen. Als jullie kiezen voor deze werkwijze dan kunnen jullie zich laten bijstaan door een bemiddelaar in familiezaken. Beroep doen op een bemiddelaar betekent dat er een onafhankelijke derde ? een bemiddelaar ? ingeschakeld wordt om jullie te helpen bij het regelen van de echtscheiding. De bemiddelaar in familiezaken helpt de betrokkenen om effici?nt en gelijkwaardig te onderhandelen. Hierbij hanteert de bemiddelaar 3 principes:
- het zijn de mensen zelf die onderhandelen en de beslissingen nemen
- beide partijen dienen evenveel zeggenschap te hebben over het verloop en de inhoud van de onderhandelingen
- mensen beslissen pas op basis van volledige en correcte informatie

De bemiddelaar informeert jullie met andere woorden over wetgeving, rechtspraak, mogelijke regelingen, ? en helpt jullie om een beslissing te nemen die rekening houdt met de bekommernissen en de wensen van alle betrokkenen. Op die manier kan er een win ? win situatie gecre?erd worden, met anderen woorden de bemiddelaar helpt erover waken dat de overeenkomst rekening houdt met zowel de wensen van de man als de wensen van de vrouw als de noden van de kinderen, waardoor iedereen zich goed voelt bij de gemaakte afspraken. Desgewenst kan het ontwerp altijd voorgelegd worden aan een derde voor advies.

Als jullie ervoor kiezen om met de hulp van een bemiddelaar de echtscheiding te regelen dan zijn hieraan enkele voordelen verbonden:
- bemiddeling bevordert de directe communicatie
- bemiddeling voorkomt escalatie van het conflict
- de bemiddelaar zorgt ervoor dat de betrokken partijen over alle informatie beschikken die ze nodig hebben om tot gepaste afspraken te komen
- bij bemiddeling is er naast het juridische ook aandacht voor het relationele en emotionele aspect van een echtscheiding
- er wordt rekening gehouden met de verlangens, de behoeften en de bezorgdheden van alle betrokkenen
- de partijen komen zelf tot een oplossing na gezamenlijk overleg. De beslissing wordt niet opgelegd. Dergelijke afspraken maken meer kans om in de toekomst nageleefd te worden.
- bemiddeling is goedkoper dan de onderhandelingen van 2 advocaten of een gerechtelijke procedure
- bemiddeling is maatwerk. Er wordt niet gewerkt met standaardovereenkomsten, maar er wordt gezocht naar een overeenkomst die aangepast is aan de concrete situatie van de betrokken partijen.

De professionele achtergrond van bemiddelaars in familiezaken is verschillend. Sommigen hebben naast hun opleiding tot bemiddelaar ook een diploma van jurist en zijn al of niet werkzaam als advocaat of notaris. Anderen hebben een diploma van maatschappelijk werker, psycholoog, orthopedagoog of psychotherapeut. Allen hebben een specifieke opleiding tot bemiddelaar gevolgd als ze erkend zijn als bemiddelaar in familiezaken.

Je hebt zowel bemiddelaars die werken als zelfstandige als bemiddelaars die werkzaam zijn in een Centrum voor Algemeen Welzijnswerk.

Adressen van bemiddelaars kan je vinden via:
www.bemiddelingvzw.be
www.caw.be
www.juridat.be/bemiddeling

[unbearable]

Hallo, iedereen alvast bedankt voor de uitgebreide info. Het systeem met bemiddeling (CAW) kende ik reeds, het is daar dat we (moeizaam) tot de voorlopige maatregelen gekomen zijn. Moeizaam, want de bemiddelaar zei zelf dat ze nog niet veel zo moeilijke onderhandelingen heeft moeten leiden. Sorry, bemiddelaar, ik had dit misschien beter direkt vermeld. Ik stelde voor de EOT weer via de zelfde bemiddelaar te regelen, maar het probleem is dat mijn ex denkt dat ze er de vorige keer niet goed is uitgekomen. Ze vind dat ze te weinig onderhoudsgeld krijgt (200? per kind, we hebben drie kinderen, 10j, 15j en 18j), ze vind het niet eerlijk dat zij huishuur (250?) moet betalen omdat ze nog steeds in ons huis woont. Ik ben dan niet tevreden omdat twee jongste kinderen nog steeds niet zijn blijven overnachten in het weekend, hoewel dit in de voorlopige maatregelen afgesproken was. Ik ben ondertussen al 9 maand weg, maar er komt geen schot in de zaak.Als mijn ex zegt dat de kinderen dit nog niet willen moet ik dat maar aanvaarden zeker? Ik weet dat ik door de politie een PV kan laten opstellen enz, maar deed dit niet omdat ik de kinderen dit wil besparen.
Zo kom ik tot mijn volgende vraag:
Als ik vermoed dat mijn ex de kinderen teveel betrekt in de echtscheiding (mijn kinderen zeggen me bvb dat ik verplicht ben medische kosten appart te betalen, dat dit zo het vonnis staat), ze hen met uitspraken zoals "ik leef nog enkel voor mijn kinderen" schuldgevoelens bezorgt, zodat ze konstant in een tweestrijd verkeren voor welke ouder te kiezen, wat kan ik daartegen (juridisch) beginnen? Ik vrees dat jullie antwoord zal zijn niets, maar vraag het toch maar.

Vriendelijke groeten, en nog eens bedankt

[Lex]

Ga op de site van de Gezinsbond eens het ondrehoudsgeld berekenen.

http://gzbwezemaal.oletr.net/renard.htm

Deze kan U hara dan eens voorleggen.

[Borniet]

Voor onderhoudsgeld voor de kinderen is 10% van uw nettoloon per maand per kind ook een mooie regel.
Maar troost u, sommige mensen zijn nooit tevreden, en vinden altijd dat ze benadeeld worden. Mijn ex eistte 30% van mijn loon voor de 2 kinderen, 40% van mijn loon voor haar, en nog 10% voor de lening van het huis (waar zij bleef wonen) af te betalen.

[bemiddelaar]

Je kan ook altijd voorstellen om via een andere bemiddelaar te gaan werken of haar de bemiddelaar laten voorstellen, want als ik je mail goed begrijp is het niet tot een overeenkomst gekomen die door beiden als goede afspraken werden aanzien. Er werden blijkbaar ook geen afspraken gemaakt omtrent hetgeen zou gebeuren als ??n van beiden deze afspraken niet nakwam ...

Mogelijke hypotheses die ik hierbij heb is: misschien is er teveel onderhandeld vanuit standpunten en te weinig stilgestaan bij wat jullie belangrijk vinden en wat de noden van de kinderen zijn. Misschien is er te veel vanuit de positie als ex-partners en te weinig vanuit de positie als ouders onderhandeld... Dit laatste is geen gemakkelijke opgave, ouder- en partner-zijn staan emotioneel niet los van elkaar. Het is niet gemakkelijk om als je kwaad bent op je partner die beslist heeft om niet meer met jou samen te leven, die kwaadheid helemaal niet meer te voelen als je met je partner praat als ouder over de kinderen. Het vergt veel inspanning en tijd om in het belang van de kinderen toch constructief en positief om te gaan met diegene die je pijn doet. Omgekeerd is het evengoed moeilijk voor degene die als eerste de beslissing neemt om te scheiden, om vanuit de pijn en het verdriet over het niet verder kunnen zetten van de relatie, constructief samen te werken met de andere ouder. Professionele hulp kan aangewezen zijn om deze rollen van elkaar te onderscheiden

Wat het onderhoudsgeld betreft zijn er verschillende systemen die kunnen aangewend worden om dit te berekenen. Allereerst dient de kostprijs van de kinderen geschat te worden en bepaalt te worden welke kosten als verblijfsgebonden kosten worden aanzien waarvoor de andere ouder niets betaald, welke kosten met het onderhoudsgeld dienen betaald te worden en welke kosten als bijzondere kosten worden aanzien waarvoor er extra betaald wordt.

Er zijn verschillende mogelijkheden om de kostprijs van een kind en het te betalen onderhoudsgeld te betalen: Er is de studie van de Gezinsbond die berekend heeft hoeveel een kind gemiddeld op een bepaalde leeftijd kost. Deze methode is niet altijd bruikbaar gezien de studie gebaseerd is op een gezinsinkomen van 1800 euro. Daarnaast bestaat er de methode Renard waarvan je reeds een referentie ontving op het internet en tot slot heeft de Gezinsbond ook de onderhoudscalculator ontwikkeld waarbij er rekening gehouden wordt met inkomen vader + inkomen moeder + kinderbijslag + leeftijd kinderen + verblijfsregeling. Met dit instrument kan er op een grondige wijze de kosten van de kinderen ?n de bijdragen van iedere ouder berekend worden.

Blijkt zelf onderhandelen absoluut geen optie dan kan je overwegen om een advocaat in te schakelen die vanuit jullie bekommernissen met de ander onderhandelt. De keuze van advocaat is hierbij zeer belangrijk want als de advocaat onderhandelt vanuit communicatieve wapens dan kan dit jullie conflict alleen maar vergroten.

Wat de kinderen betreft: een ouderschapstherapeut kan je helpen zoeken naar manieren om als vader je zorg voor de kinderen op te nemen en je helpen zoeken naar manieren om hen niet extra te belasten in deze voor hen al moeilijke situatie.

[unbearable]

Bemiddelaar, nadat ik enkele weken weg was heb ik ingestemd samen met haar naar haar therapeute te gaan om over de kinderen te spreken ( deze kwamen dus helemaal niet meer). Daar is in twee sessies (tweede sessie met de kinderen) gelukt dat ze woensdagnamiddag en om de veertien dagen de zondag komen. De therapeute had voorgesteld om na een maand verder te spreken over het blijven slapen. Ik was hiermee akkoord maar na veertien dagen vertelde mijn ex me dat ze niet meer op therapie ging omdat het te duur was. Mijn mening is dat ze die therapie meer als een poging tot verzoening zag, en minder tot een middel om de scheiding zo pijnloos mogelijk voor de kinderen te laten verlopen. Dit is nu reeds ongveer 5 maanden geleden. Ik vroeg haar reeds om te herbeginnen, volgens haar zeggen de kinderen dat ze dit niet meer willen, dat ik mijn kans gehad heb. Ik probeerde ook via de huisdokter, met hetzelfde resultaat, niets. Zolang zij de kinderen in alles blijft betrekken (de kinderen komen me bvb zeggen wat in het vonnis staat) ben ik machteloos,vooral omdat ik dit niet wil doen. Ik zie als ik ze ga halen de blikken van verstandhouding, de samenzwerige sfeer, het ongemak met me mee te komen, dit vooral bij de jongste. Dit is geen gezonde situatie, maar zolang niemand haar ervan kan overtuigen wat dit met de kinderen doet ben ik machtloos vrees ik. Of iemand van jullie zou nog een idee hebben.

Je hebt gelijk dat we als ouders zouden moeten kunnen praten. Maar het is heel moeilijk, omdat we reeds toen we nog samen waren al niet kon praten, overeenkomen, dit te doen als je gaat scheiden. Vooral voor haar, als ik probeer te praten over het belang dat de kinderen bij beide ouders even graag zouden moeten kunnen gaan begint ze dikwijls over "jij zette de stap" "je kan nu gelukkig worden, alleen" en nog zulke praat waar je geen zinnig antwoord op kan bedenken.

Ik vroeg onlangs eenmaal aan mijn jongste waarom ze niet wou slapen. Ze zei dat het was omdat ze me toch al niet veel zag, vroeger. Dingen die mijn ex me ook al verweet. En een paar uren na dat gesprek, zomaar uit hiet niets zei ze " jij zette de stap". Wat antwoord je daar op? Ik weet het niet. Ik wil niet beginnen met een welles-nietes spel, en konstant die kinderen doen kiezen tussen mij en haar.

Soms denk ik dan, laat het zo, als we beiden teveel trekken aan de kinderen, wat doet dit met hun? Maar als ik loslaat, denken ze dan niet dat het me niet meer interesseert? Dat ik niet om ze geef? En zo blijven we maar verder doen. Ik denk niet dat er een goede oplossing is, zolang zij niet inziet wat het probleem is.

Toch bedankt nog voor de goede raad