Alimentatie: hoeveel krijgen/betalen jullie?

[lucgescheiden]

@Bijtje,

De wet voorziet in een alimentatie opdat de kosten voor de kinderen door beide ouders zou betaald worden.
Echter, slinkse advocaten konden het (hopelijk slechts tot 1 augustus 2010) gedaan krijgen om;
de rechtbank zover te brengen dat; deze een onrechtvaardige alimentatie instelde. (lees mijn persoonlijk wedervaren boven)

Daarmede is een (v)echtscheiding reeds op voorhand waterdicht geregeld, voorbeelden te over:
eisende partij trekt er onderuit => verdedigende partij betaalt woonvergoeding
eisende partij ontrekt de kinderen aan het ouderlijk toezicht van de andere partij
=> verdedigende partij betaald alimentatie=> een vechtscheiding, waarbij beide ouders het gros van de geldelijke middelen, die voor de kinderen konden worden aangewend, verliezen.

De schuldvraag is verdwenen => eisende parij wordt steeds bevoordeeld, feiten en bewijzen worden door de rechtbank gewoon genegeerd.
Geheel de scheidingsprocedure is erop gebaseerd om: de scheiding 'mogelijk' te maken.
Eens deze rond wil men de rest van de procedure nog wel rekken, tot in het oneindige, om; de verdedigende partij financiëel verder te ondermijnen waardoor ze de middelen ontbreekt om de 'vonnissen' recht te trekken.

De moraal van het verhaal:
rechtbanken maken het mogelijk om te scheiden, alwaar een scheiding financiëel zelfs niet haalbaar is.
Wat volgens mij mag worden afgedaan als pure waanzin(!) zeker naar de kinderen toe.
Doch krijgt het zelfs de voorrang op bemiddeling en/of relatietherapie.

De gevolgen mogen U duidelijk zijn; achteraf blijft de onmin bestaan en beide partijen worden er elk maandeinde met hun neus bovenop gedrukt. (meestal zelfs eerder)

Degene die alimentatie ontvangt; die komt toch nog centen te kort om de kosten te delgen.
Degene die alimentatie betaald; slaagt er maar niet in van zijn/haar leven terug op te bouwen wegens voordurende geldnood.

Wel dit zijn in een notendop de redenen waarom mensen weigeren de opgelegde alimentatie te betalen.
Uiteraard kunnen factoren als: onwaarheden verkondigen op rechtbanken, oudervijandschap, verblijfsregeling niet opvolgen, geld ontstelen uit de gemeenschap, weigeren tot communicatie (laat staan overleg) dergelijk patroon alleen maar ondersteunen.

Dit heeft niets met wraakgevoelens te maken, maar louter met het laatste onrechtvaardige schijngevecht op een menswaardig bestaan

, van meestal de niet-eisende partij.
Waarbij eisende partij zich reeds deskundig heeft laten documenteren en indekken; alvorens tot een echtscheidingseis over te gaan, iets waar ook geen enkele rechter oog voor schijnt te hebben.

De alimentatie-betalende partij wordt hiermede gegijzeld tot de kinderen stoppen met studeren, dit terwijl deze partij, weerom in de meeste gevallen, geen enkele daging stelde, zelfs de rechtbank wilde uitsluiten uit verstandelijk inzicht. Zelfs met enkel en alleen de belangen van de kinderen voor ogen.

[Bijtje]

@ lucgescheiden :

Deze uitleg is nog steeds geen bevredigend antwoord voor mij op de vraag :

"""'k Vraag mij telkens opnieuw af waarom ze het niet willen betalen ? Toen jullie een koppel waren gaf je toch ook zoveel aan je kids (en waarschijnlijk nog veel meer) uit ? Dus waarom dan nu plots niet meer ? Dat bewijst toch vaak dat er mensen zijn die geen alimentatie willen betalen uit wraakgevoelens tegenover hun ex ? Maar de alimentatie voor de kinderen, is voor de kinderen ... dus wie heb je er dan het hardst mee liggen ? Juist : je eigen kids."""

Jij hebt het alsmaar over de scheiding(en), maar er zijn ook mensen die aan de kinderen denken in plaats van alleen maar aan hun eigen leed. Natuurlijk is een scheiding nooit leuk, maar het is nu eenmaal verleden tijd en je moet verder met je toekomst en die toekomst ... dat zouden je kids moeten zijn. WAAR ze ook zijn. Of krijgen ze op bosklassen ook geen zakcent ?

Als ik alimentatie zou moeten betalen en ik zou het echt niet kunnen, dan zou ik er alles aan doen opdat men dit zou onderzoeken. Ik zou alle bewijzen bovenhalen dat het echt niet gaat en praten met mijn ex. Tenslotte hebben hij en ik elkaar ooit graag gezien en weten we elkaar te begrijpen. En dan zou het tijd zijn voor een nieuw akkoord met ofwel geen alimentatie meer, ofwel minder alimentatie. Iets wat haalbaar is voor beide ouders. Ik heb dit enkele maanden geleden aangeraden aan een man die ook alimentatie moest betalen ondanks de vele schulden die hij had en hij heeft gisteren van de advocaat een positief antwoord gekregen. Er zal een nieuw vonnis komen waarin zal staan dat er vanaf (datum) geen alimentatie meer gevraagd wordt door de moeder. Waarom ? Omdat de moeder nu pas zijn financiele situatie echt kent omdat ze de bewijzen heeft gezien en nu pas begrijpt waarom er zoveel moeilijkheden waren omtrent betaling alimentatie. Zij heeft ingezien dat haar kind bij de papa ook niks te kort mag komen omdat de papa die stap heeft durven zetten. En dat was natuurlijk niet gemakkelijk maar als je echt niet kan betalen, welke keuze heb je dan ? En je ziet dat er blijkbaar toch wel iets mee te winnen valt. De ouders vertrouwen elkaar nu ook weer terug, dat was ook lange tijd niet meer zo. Misschien lukt het niet bij iedereen maar het is de moeite waard om het te proberen. Tenslotte : wat heb je te verliezen ?

[lucgescheiden]

@Bijtje,

Wees gerust dat ook vaders aan hun kinderen denken.
Maar nogmaals, het is de wet die oplegt dat ouders a ratio van hun middelen moeten bijdragen in het onderhoud van de kinderen.

Bij ons; is het de moeder die een dure advocaat onder de arm nam en naar de rechtbank trok.
De gelden die ze daarvoor aanwendde, alsook dewelke ik dien aan te wenden om mijn kinderen te verdedigen tegen dergelijke waanzin;
is kapitaal dat daardoor éénzijdig wordt ontstolen uit onze gemeenschap.
(Je leest hier zelf, er en der op het forum, dat een echtscheiding zelfs geen 1000 euro hoeft te kosten.)
M.a.w. een kapitaal dat inmiddels reeds hoger oploopt dan alle alimentatie tesamen die het huidige vonnis ooit zal kosten.

Dat is nu éénmaal geen verleden tijd, daar de moeder weigert om zelfs nog maar te communiceren over een oplossing.
En dit ondanks haar eigen klachten over het feit dat ze de zorg van de kinderen nu alleen te dragen krijgt en niet rond krijgt...
Iets dat de moeder, tegen al mijn voorstellen in, op de rechtbank zelf ging bedingen.

De realiteit ligt hierin dat; de rechtbank een vonnis neerlegde dat niet haalbaar is, ondanks al mijn goede wil om tot een menselijke oplossing te komen.
Mijn weigering om alimentatie te betalen, is een 'onwettig' iets (dat weet ik ook wel), maar de enigste wijze waarop ik kan laten merken dat;
ik niet wens mede te werken aan dergelijke waanzin.
(Dit bovendien in de wetenschap dat mijn kinderen niets te kort hoeven te komen, gezien haar inkomen en wat ze meenam)

Het 'er alles aan doen opdat men dit zou onderzoeken' is iets dat me weerom dwingt tot; het maken van nog meer kosten, dewelke ik met mijn huidige inkomen niet kan betalen.
En wanneer ik terug aan het werk zal zijn, zal ik dadelijk een nieuwe daging van haar mogen verwachten dit om de alimentatie te laten viervoudigen.
Mijn inziens is het aan de rechtbank om dergelijke politiek te doorzien en dit te voorkomen.
Ik mocht echter vaststellen dat; deze geen enkele moeite deed om dit zelfs nog maar te onderzoeken:
een bi-locatie werd niet onderzocht,
rechter wenste zelf voor kinder-psycholoog te spelen tijdens een horing,
loon-, noch belastingsbrieven werden opgevraagd,
noch werd er onderzoek gedaan naar eventuele waarborgen die beiden ouders achter de hand hebben,...

Het gerechterlijk akkoord dat gedurende twee jaar had gelopen, werd in dit vonnis WEL herzien, ten voordele van de moeder.
Dit vonnis werd nog steeds niet betekend en de rechtbank blijkt hiermede te willen wachten tot dat de procedure van vereffening en verdeling is afgerond.
Met andere woorden; de ruzie werd afgevoerd naar de notaris, en ik werd gedoemd om in beroep te gaan om de billijkheid van dit vonnis aan te vechten, waarbij de rechtbank, zeer goed, op de hoogte is van mijn financiële tekorten om dit tot een goed einde te kunnen brengen...

Hierdoor blijft deze scheidingsgijzeling en waanzin natuurlijk duren, daar de notaris jaren schijnt nodig te hebben om tot een vereffening en verdeling te komen.
En ook de procureur inmiddels weigert te reageren op de PV's die ik liet opstellen omtrent het niet naleven van het vonnis door de moeder.

Gevolg: ik word als vader in de rol van boeman geduwd door al deze vonnissen en procedures, en net dit is het dat mijn vader-kind relatie danig ondermijnt.
Dit alles niet tegenstaande de moeder bij aanvang van haar gerechtsprocedures nog voor de rechter verklaarde dat ik steeds een heel goede vader ben geweest, die keihard voor zijn gezin heeft gewerkt...

Hiermede lichtte ik een topje van mijn eigen lijdensweg, maar als u enigzins een begrijpend lezer bent, kan u opmerken dat:
ik in deze gedwongen word om tot dergelijk handelen over te gaan.
Dat ik me overigens zeer bewust ben van de belangen van mijn kinderen, die niet liggen in:
het onmogelijk maken van het ouderschap van één der ouders, louter op basis van geldelijk belang van de andere ouder.
Dit is een specifiek geval, maar ik ben er van overtuigd dat zowel duizenden andere kinderen met hun ouders, via soortgelijke politiek onrecht wordt aangedaan.

In de hoop dat dit antwoord u iets meer bevredigd...

[citroentje]

Ik krijg voor me dochter 101€ per maand,index moet ook jaarlijks gebeuren al doet hij dit gedurende 3 jaar niet.
Meneer is in collectieve schuldbemiddeling,indexaanpassing gebeurt helemaal niet.

Dit is enkel aan jezelf te wijten!
Ok, normaal gezien moet de alimentatieplichtige die aanpassing zelf doen, maar hier zit je met een uitzonderlijke situatie.
Neem contact op met de schuldbemiddelaar en leg het vonnis voor. Die zal dan de nodige aanpassingen doorvoeren.

Ik heb al diverse malen contakt genomen met die schuldbemiddelaar,maar word niet gehoord.Het enigste dat hij zegt is mevrouw weest blij dat je iets krijgt.Meneer zijn inkomen is niet groot.Niet groot??
Ik ben zelf van plan om al de papieren van het vonnis boven te halen en terug naar het vredegerecht te gaan.Me dochter zit in de hotelschool en dat kost enorm veel geld.Dus zou ik een verhoging willen.Ik dacht er aan om 175€ in de maand te vragen.Wat niet zo veel is wat maandlijks heb ik ook schoolrekeningen van 120€.

[Bijtje]

Ik krijg voor me dochter 101€ per maand,index moet ook jaarlijks gebeuren al doet hij dit gedurende 3 jaar niet.
Meneer is in collectieve schuldbemiddeling,indexaanpassing gebeurt helemaal niet.

Dit is enkel aan jezelf te wijten!
Ok, normaal gezien moet de alimentatieplichtige die aanpassing zelf doen, maar hier zit je met een uitzonderlijke situatie.
Neem contact op met de schuldbemiddelaar en leg het vonnis voor. Die zal dan de nodige aanpassingen doorvoeren.

Ik heb al diverse malen contakt genomen met die schuldbemiddelaar,maar word niet gehoord.Het enigste dat hij zegt is mevrouw weest blij dat je iets krijgt.Meneer zijn inkomen is niet groot.Niet groot??
Ik ben zelf van plan om al de papieren van het vonnis boven te halen en terug naar het vredegerecht te gaan.Me dochter zit in de hotelschool en dat kost enorm veel geld.Dus zou ik een verhoging willen.Ik dacht er aan om 175€ in de maand te vragen.Wat niet zo veel is wat maandlijks heb ik ook schoolrekeningen van 120€.

Hou er wel rekening mee dat, wanneer je een rechtzaak start, je deze altijd kan verliezen en dat het heel goed mogelijk is dat je ex misschien minder alimentatie zal moeten betalen dan wat hij nu betaalt.

[gerrydelen]

Ik sta momenteel voor een (v)echtscheiding. Mijn huidig inkomen (vervroegd pensioen) is 1.589,67 euro. Mijn echtgenote heeft geen beroepsinkomsten. Geen kinderen ten laste meer. Heeft er iemand een idee hoeveel alimentatiegeld ik ongeveer zal moeten betalen? Bedankt op voorhand.

[Bijtje]

Ik sta momenteel voor een (v)echtscheiding. Mijn huidig inkomen (vervroegd pensioen) is 1.589,67 euro. Mijn echtgenote heeft geen beroepsinkomsten. Geen kinderen ten laste meer. Heeft er iemand een idee hoeveel alimentatiegeld ik ongeveer zal moeten betalen? Bedankt op voorhand.

Vermoedelijk zal men u daar geen pasklaar antwoord op kunnen geven omdat alimentatiegelden altijd heel verschillend kunnen zijn

[lucgescheiden]

Wat ik mocht onthouden vanuit wat ik las;
- Een alimentatie aan uw ex steeds kan worden aangevochten op basis van wat zij heeft aan inkomsten, daarbij het niet alleen gaat om beroepsinkomsten.
Dus ook met interesten bijvoorbeeld vanuit persoonlijk kapitaal: erfenissen, giften, de verkoop van de gemeenschappelijke woning...
Veel lijkt af te hangen van hoe u zich kan verdedigen en hoe een rechter dit zal beoordelen.
Stel uzelf eens de vraag: met welk bedrag aan alimentatie uw echtgenote zou kunnen rondkomen per maand, dit zal allicht een leidraad kunnen vormen om het niet tot een vechtscheiding te laten komen, maar om een bemiddelaar op te zoeken.