#1 , 20 apr 2012 07:52
Hallo iedereen,
Ik ben nieuw hier en indien dit verkeerd geplaatst is...ga uw gang.
Ik ben gescheiden van mijn man en dit op vraag van mijn twee oudste dochters en de school van mijn oudste. Jaren lang heeft de papa mij en de kinderen psychologisch mishandeld. Voor de echtscheiding zijn daar raporten over gemaakt, die dat hebben uitgewezen. Ook tijdens de scheiding is dit gedrag gebleven. Edoch de rechter heeft geoordeeld dat mijn tweede oudste in een week week kwam terwijl de anderen hun vader om de veertien dagen een weekend zien. Zelfs dat weekend is een zware psychologische druk op de kinderen.
Het kind in een week week situatie, is nooit een volledige week bij me. Op de dagen dat hij niet werkt is het kind ook bij hem ongeacht welke dag het is (verjaardag, of andere feestdag, van mij of het kind).
Ik heb tot nog toe alle regels nageleefd in verband met het bezoekrecht. Ik heb gevochten en vecht nog steeds voor de kinderen, die dringend psychologische hulp nodig hebben, maar die hij hen niet wil geven. Dit moet nu achter de rug van papa omdat hij het anders juridisch wil tegenhouden.
Nu wil ik omwille van de rust, de regelmaat en om emotionele redenenen verhuizen. Ik wil terug naar mijn geboortestad, dat een universiteit bied, wat hier niet te vinden is. De kinderen zijn echter nog jong. Gisteren hoorde ik dat ik dat niet zomaar kan. Dat ik dan de "vertrekkende" partij ben en hij me kan tegen houden omdat ik de kinderen uit hun vertrouwde omgeving haal.
Alleen mijn oudste dochter is op de hoogte van mijn plannen en wil dit ook graag.
Ik zie de verhuis naar mijn geboortestad als een duidelijk nieuw begin, dat ook regelmaat zal brengen in de bezoeken aan papa omwille van de afstand (150km) en waardoor ik mogelijks alle familiebanden wat kan aanhalen.
momenteel heeft hij geen zin in de opvang van de andere kinderen, is er maar eentje dat telt. Als de anderen er zijn is het mijn oudste dochter die de moederrol over de twee kleintjes op zich neemt. Hij weigert hen in bad te doen, dat is de taak van mijn oudste...enz...
Hij vangt momenteel de kinderen op in een studio zonder aparte slaapkamer. Alle kinderen liggen in dezelfde ruimte waar ook hij ligt en waar ze overdag ook hun tijd dienen door te brengen.
Aan mijn oudste zegt hij voortdurend dat hij me zal blijven pesten en dat zal blijven volhouden ook als ik dood moest zijn.
Als ik eind dit schooljaar zou verhuizen, kan hij me dan in de gegeven omstandigheden tegenhouden?
Wat als ik verhuisd ben en hij (bijvoorbeeld) een jaar later een geschikte woning heeft, kan hij dan toch nog de kinderen opeisen?
En waarom zijn de raporten die in veelvoud zijn opgemaakt en die allen wijzen op psychische mishandeling, door de rechter van tafel geveegd?
Zelfs op de rechtbank liet hij duidelijk merken dat hij de kinderen alleen maar wil omwille van het kindergeld, met uitzondering van 1 kind.
Kan ik toch verhuizen? En wat moet ik op juridisch vlak verwachten als ik dit doorzet? Ik kan mijn kinderen niet verliezen, daar ga ik aan kapot. De verhuis is voor mij van zo'n emotioneel belang dat ik ook bij het idee dit niet te kunnen er emotioneel onderdoor zit?
Dank voor alle mogelijke reacties