Een kennis (A) zit met de volgende situatie en vraagt zich af of zij alimentatie zou kunnen laten afdwingen bij de rechtbank:
A studeert aan de universiteit en besluit -in samenspraak met haar ouders- te gaan samenwonen met haar vriend die net is afgestudeerd. De ouders gingen hierbij een deel van de huur betalen en dit zo beschouwen als 'kot'. Na een heftige discussie tussen enerzijds A en haar vriend en anderzijds haar ouders, wordt zij door haar ouders uit huis gezet (ook al was zij slechts daar in de weekends). De ouders maken duidelijk niets meer te willen betalen voor hun dochter. Achteraf zeggen zij open te staan om alles uit te praten. Echter, enkel onder voorwaarde dat A inbindt en haar ouders over de hele lijn gelijk geeft. A ziet dit niet zitten omdat dit voor haar fundamenteel verkeerd is en de spil van de hele discussie is. Bijgevolg trekt A volledig in bij haar vrienden laat het kindergeld op haar rekening gestort worden. Omdat zij full-time studeert heeft zij geen tijd om hierbij nog te gaan werken, behalve één dag om de 2 weken. M.a.w. leeft zij sindsdien met +/- 260 euro per maand.
Na het incident wordt haar aangeraden een leefloon aan te vragen wat haar geweigerd wordt met als reden dat het niet is aangetoond dat de band met haar ouders dermate verstoord is. Dit aangezien haar ouders een verhaal ophangen waar zij duidelijk maken open te staan om alles uit te praten. De voorwaarden waaronder dit hoort te gebeuren volgens hen, worden natuurlijk niet verteld.
Uiteindelijk heeft A op internet gelezen dat ouders een onderhoudsplicht hebben tot de opleiding is afgerond. Dit is nu ook effectief lopende, de vrees is echter -na het verhaal met het ocmw- dat ook dit zal worden afgekeurd.
Zo staat er als criteria dat de studies een normaal verloop moeten hebben. A heeft echter enkele jaren vertraging opgelopen door herhaaldelijke pech. Met name een sterfgeval in de familie tijdens de blok in het eerste jaar, ADD waar zij -voor haar 2e jaar hogere studies- geen weet van had en problemen met angst en onzekerheid die haar belemmerden praktijkvakken tot een goed einde te brengen. Voor de twee laatstgenoemde is er sindsdien veel vooruitgang geboekt en haar studies kennen sindsdien ook een heel vlot verloop met uitstekende resultaten. Desondanks heeft zij hierdoor 3 jaar vertraging opgelopen.
Daarnaast wordt er ook vermelding gemaakt van 'eerbied en respect voor de ouders' wat een moeilijk in te schatten punt is in een discussie tussen ouders en kind. A is weliswaar altijd een heel beleefde en eerbiedige dochter geweest, maar in de discussie zijn er -door beide partijen- dingen gezegd die kunnen voorgesteld worden als 'een gebrek aan respect'.
Tenslotte vermeldt men ook 'niet-noodzakelijke meeruitgaven' als reden om af te zien van onderhoudsgeld. A heeft immers samen met haar vriend en een gezamenlijke vriend, een contract gesloten voor een appartement van 700 euro (dus 233 euro). Dit werd door het ocmw als reden aangegeven om geen leefloon te verschaffen 'omdat zij ook een goedkoper appartement had kunnen huren'. Dat dit contract werd gesloten een maand voordien de ruzie en de huur gedeeld wordt met 2 andere personen, deed voor het ocmw niet ter zake.
Hoe onlogisch de redenering van het ocmw ook, de vrees zit erin dat de zelfde logica gehanteerd wordt in de rechtbank.
Daarom dan ook de vraag: zal de rechtbank de redenering van het ocmw volgen? Want het lijkt er sterk op dat het ocmw een gekleurde versie heeft gecreëerd van de feiten om geen leefloon te moeten uitbetalen. A leeft reeds 10 maanden met 260 euro per jaar, zwaar onder armoedegrens dus. Het idee dat dit in België mogelijk is tart voor mij dan ook alle verbeelding.