Mijn man is de dag waarop we 4 jaar getrouwd waren het huis verlaten om paar dagen na te denken over ons en opnieuw te beginnen waar het fout liep. Ondertussen zijn we al een maand verder. Met ups en vooral heel veel downs.
Elke reden om niet te moeten komen is goed. Ben ik vermoeid omdat ons zoontje niet meer slaapt. Komt hij niet, want er valt dat toch ni te spreken met me, volgens hem. Samen met Devon, ons zoontje iets doen, weigert hij. Een video-oproep, zodat Devon zn papa toch een beetje kan zien, weigert hij eveneens. En het kind toch maar blijven vragen achter papa. En naar mij ziet hij helemaal niet om. Hij zou lastige dagen hebben op het werk, maar kan wel tot 's avonds laat bij vrienden zitten. De zondag gaat hij bij meme en pepe en papa. Daar ik moet werken en papa niet.
Wij zijn getrouwd, met gemeenschap van goederen. Nu stel ik mij toch wel enkele vragen. Als het zover komt tot scheiding, wat 95% is.
Kan hij dan zomaar beslag leggen op mn spaargeld, terwijl dit op rekening met mijn naam staat?
Wat met het huis. Zelf alleen afbetalen lukt niet... is meer dan 800eur per maand. Is het mogelijk om een toelage te vorderen van hem om het huis te kunnen houden, de thuis van mn kind. Of mocht mijn moeder mij financieel kunnen bijstaan, kan hij dan een deel van wat hij hielp mee afbetalen terug opeisen?
Moet ik eventueel de wijkagent laten langskomen om te laten vaststellen dat hij hier niet meer woont, maar zijn domicilie staat hier wel nog.