Een half jaar geleden hebben mijn partner en ik een kat opgenomen vanaf de straat. Kennissen van ons hebben 4-6 maanden 'ambulant' voor de kat gezorgd. Hij kwam bij hen aanlopen met verschillende vormen van verwaarlozing. (lees: Onverzorgde etterende wonden, vale onverzorgde vacht, laag gewicht, ietwat schuw karakter, afgesleten pootjes en nagels, zeer veel vlooien) Na zo lang voor de kat 'gezorgd' te hebben (Lees: eten geven, aandacht) kwamen deze kennissen tot de conclusie dat de kat hoogstwaarschijnlijk geen eigenaar had. Zij belden de dierenambulance en melden de kat. De kat was niet bij de dierenablulance opgegeven als vermist. Zij hebben mij en mijn partner gevraagd of wij de kat op wouden nemen. Na het internet af te hebben gezocht naar meldingen en deze niet gevonden te hebben stemde wij in en hebben de kat opgenomen.
Een half jaar hebben wij voor de kat gezorgd. Dierenarts, castratie, inentingen, behandeling tegen blaasontsteking, vlooibehandeling enz.
Vorige week maandag waren wij de kat opeens kwijt. Zoektocht gestart, instanties op de hoogte gesteld, flyers door de hele buurt verspreid.
Na vier dagen worden wij gebeld door een vrouw die verteld dat zij de kat meegenomen heeft uit mijn wijk omdat het haar kat was. Ik vraag een afspraak te maken, mevrouw stemt in. Na dit gesprek is er geen contact meer te leggen met de vrouw.
Zaterdag ochtend kwam de kat terug lopen bij ons huis. Wij hebben hem weer binnen genomen en bellen de vrouw nogmaals. Dit keer wel gehoor. De vrouw is er van overtuigd dat wij de kat 'gestolen' hebben en gaat naar het bureau om aangifte te doen. Daar blijkt dat dit niet mogelijk is.
Uiteindelijk heeft de politie een mediation sessie aangeboden. Woensdag jl. was dit gesprek.
Hierin heb ik de vrouw verteld dat als zij kan bewijzen dat het inderdaad haar kat is (d.m.v. entingen boekje, facturen van de dierenarts, foto's van haar en de kat en een verklaring van de staat waarin de kat zich bevond) ik bereid was de kat (terug) te geven aan haar.
Zij vertelde dat zij nimmer met de kat bij de dierenarts is geweest en dus geen bewijs kan leveren van haar eigendom. Als ik vraag waarom de kat nooit bij de arts is geweest stelt zij dat zij geen geld heeft hiervoor. Zij verteld dat de kat is binnen genomen in een tijd van grote schaarste voor haar gezin. en dat ze de kat pas naar de dierenarts zou brengen als hij ziek zou worden.
De kat is nu bij ons in huis en ik ben niet bereid de kat te geven aan iemand die niet eens kan bewijzen dat de kat haar eigendom is. Ik zou de kat dan evenwel aan iedere vreemde kunnen geven. daarnaast stelt zij zelf dat zij niet in staat is de basale veterinaire zorg te kunnen geven aan de kat
Ik vraag mij af wat mijn stand is in deze zaak. Ik vermoed dat mevrouw er mee naar het civiel recht wil gaan.
B.V.D.
Leonora